DURUŞMAYA ÇAĞRI:
4 Mart 2020 günü S.F.Y.’nun maruz kaldığı çoklu şiddetin üzerinden 1 yıl süren kovuşturma sonrası başlayabildik. Bu süre zarfında, çokça delil ve bulgu "kaybedildi", soruşturma sürüncemede bırakıldı ve suçun failleri hakkında ciddiyetten uzak bir soruşturma süreci geçirildi. Bu süreç, şiddete maruz kalan kadın için bitmek bilmeyen sürüncemeler nedeniyle, şiddetin sürekliliği haline dönüştü.
Öyle ki bu yargılamada da kendini gösterdi. Şiddeti yaşayan S. şiddet öyküsünü en az 2 kez, hatta ayrıntıları 3 kez anlatmak zorunda kaldı mahkeme salonunda.
Bu yaşadığı şiddeti tekrar tekrar anlatmak suretiyle eziyete dönüştürme ile denk düşmektedir. Onca teknolojik yöntemler olmasına rağmen, şiddete maruz kalanın birden fazla vermiş olduğu ifade ve beyanlar olmasına rağmen, Adli Tıp Kurumundan alınan birden fazla rapora rağmen, şiddete maruz kalan kadın, duruşma salonunda tekrar ve tekrar yaşamak zorunda bırakılmıştır.
İstanbul Sözleşmesi’ne göre, tam da bu yargılama şekli, taraf devletlerin yapamayacaklarını taahhüt ettiği usul ve yargılamadır. Kadınların adalete erişim hakkının ihlali maalesef bu yargılamada da yine en çarpıcı örneği ile yaşanmakta.
Aynı zamanda, sanıklar Mutlu E., Ali L., Pınar G. ve Ayşe G. hakkında yürütülen soruşturma sürecinde toplanmayan, toplanılmasından imtina edilen delillerin şiddete maruz kalan kadının kendi çabası ve gayreti ile toplanıyor olması, savcılığın ise görevini aylar sonrası yerine getirmesi, yine adalete erişiminin ne derece ihlal edildiğinin bir örneği daha. Şiddete maruz kalan kadının ilk günden bugüne kadar ifade ettiği “suç örgütü olgusunun” etkin bir şekilde araştırılmaması da yine yargının gerçeği aramakla ilgilenmediğinin açık kanıtıdır.
Salı, 22.06.2021 tarihinde, saat 14.30’da Bodrum Ağır Ceza Mahkemesi’ndeyiz!
Yorumlar
Yorum Gönder